In het tweede deel van het Arsenale (hier verslag deel 1) bevinden zich 16 landenpaviljoens en is er een tiental presentaties van individuele kunstenaars. Net als bij de Giardini het geval is, heb je minimaal een dag nodig om alles te kunnen zien. In principe kost de entree € 30,- per persoon voor twee opeenvolgende (!) dagen. Maar er zijn diverse kortingsmogelijkheden. De beknopte uitvoering van de catalogus (€ 15,-) is een aanrader.
De twee bovenstaande foto’s zijn genomen in het paviljoen van Libanon. Akram Zaatari presenteert daar zijn film Letter to a Refusing Pilot waarin hij eer betuigt aan de Israëlische piloot Hagai Tamir die in 1982 bij de invasie van Libanon weigerde een school te bombarderen. Een volgende piloot bleek minder scrupules te hebben…
In het Chileense paviljoen moet je soms even wachten.
Om de drie minuten duikt daar een replica van de Giardini op…
om daarna weer even rap te verdwijnen.
Kosovo presenteert een werk van Petrit Halilaj waarin je wordt verzocht binnen te treden.
In het Turkse paviljoen verdiept Ali Kazma zich in diverse facetten van fysieke weerstand.
In de officiële bijdrage van Bahrein is werk te zien van Waheeda Malullah die de anonimiteit van abaya en sluier benadrukt…
en Mariam Haji wiens heldinnen wel een gezicht hebben.
Indonesië presenteert zes kunstenaars waaronder surrealistische beelden van Entang Wiharso…
en boeksculpturen van Titarubi.
Letland toont onder meer een zwiepende boom van Kriss Salmanis.
In de ruimte van het Insiituto Italo-Latino Americano laat Sonia Falcone een kleurenveld van specerijen en pigmenten ruiken en zien…
en Christian Jankowski een in Uruguay openomen video van geblinddoekte mensen.
Erik van Lieshout heeft zijn eigen openluchtbioscoop.
En de IJslander Ragnar Kjartansson laat elke dag tussen 14 en 18uur in de S.S. Hangover (!) een koperkwintet melancholisch klinken.
John Bock bouwde een ruim huis…
voor een minimale made.
Karen Stein (een overblijfsel van een vorige Biennale?)
Bouchra Khalili interviewt Italiaanse immigranten die niets meer (willen) weten van het vaderland van hun ouders.
In het Chinese paviljoen is deze visie op het studentenleven van Wang Qingsong te zien.
En He Yunchang, die al zo’n 25 jaar aan performance doet, ruilt zijn flesjes voor zeewater.
Elisabetta Benassi presenteert in het Italiaanse paviljoen zo’n 10.000 bakstenen…
met daarop de namen van ruimtepuin
Geluidskunstenares Francesca Grilli laat haar klanken vergezeld gaan van over ijzer druipend water.
Massimo Bartolini laat de bezoeker bergbeklimmen…
terwijl deze werken van Fluxus-kunstenaar Giuseppe Chiari (1926-2007) hoort en ziet.
labiennale.org/en/biennale/venues/arsenale.html?back=true
trendbeheer.com/tag/biennale-van-venetie
Leave a Reply