Ongemakkelijke TV: heerlijk. Stefan Ruitenbeek trekt ‘walgelijk subsidie-ideetje’ van het paard. Over clichés en platitudes en nee het is zeer zeker geen geenstijl; van binnenuit, gelaagd, behoorlijk scherp en nu en dan wat pesterig. Verontwaardiging als amusement maar zeker ook instrumenteel ingezet; over de ‘walgelijke subsidiecultuur’ – waaruit een bepaald ideetje uit voort komt.
Docudrama waarvan je denkt zou het waar zijn. Isabel Lamberti en heur producent krijgen KIRAC aan de telefoon.
“Kate en Stefan krijgen bezoek van Amanda. Zij vertelt over de manier waarop haar vriendin Isabel (filmregisseur) en vriend Steven (filmproducent) aan het zoeken zijn naar 3 zwarte meisjes die veel met seks bezig zijn in de Bijlmer.”
Gaat dat zien: fijn veel telefoneerplezier, deels resulterend in kabbeldebabbel. Maar “anders was het een verloren middag geweest en daar doe ik niet aan.”
Verontwaardiging in De Appel
(ook van Stefan Ruitenbeek en Kate Sinha):