In the Belly of the Whale @ Witte de With

Minia Biabiany, the unity is submarine, 2015

Misschien moet ik er maar helemaal niets over zeggen; de complexiteit en de gelaagdheid van in The Belly of the Whale is groot. Met sterke, prikkelende werken en fascinerende opzet is de tentoonstelling een esthetische, gespiegelde weerkeer van varianten (certificaat van echtheid, verzekeringsdocument, veilingdocument) Ik zag de tentoonstelling zeg een keer of drie, vier en nog ben ik er niet uit. Voorbeeldig, veel leeswerk maar goddank grotendeels beeldend gedragen.

Moeilijk doen is nooit een pré, de adhoc beslommeringen in de meegeleverde omschrijving leveren een yeah right moment:

“Als schakels in een groter systeem bieden de verzamelde werken hier verschillende perspectieven vanwaaruit esthetische bezwaren of affecten afgezet kunnen worden tegen de politieke achtergrond waarin ze ontstonden of later ontvangen werden. In the Belly of the Whale mijdt zo een eenduidige synthese.”

Dingen hebben met elkaar te maken maar ook weer niet, staat daar zo ongeveer.

Eerder verwees ik naar Amie Siegel’s briljante stoelenfilm, die alleen al maakt de tentoonstelling.

Gaan zien, nog tot 31 december:

wdw.nl/nl/our_program/exhibitions/in_the_belly_of_the_whale

Naast de stoelenfilm een omgekeerde camera obscura; binnen objecten, buiten de (haarscherpe) projectie ervan. Susanne Kriemann in de weer met mijnwerktuigen uit de collectie van het Uranbergbau Schlema Museum. Kunstalarm: “Deze alledaagse objecten krijgen zo een politieke lading, met mogelijke affectieve invloed op het debat rondom nucleaire wapens en macht.” Curatoriale wensdenkerij waar we zo vertrouwd mee zijn. Maar het blijft een leuke omgekeerde camera obscura.

Mariana Castillo Deball El donde estoy va desapareciendo / Het waar ik ben verdwijnt, 2011, schetsen van de film.

Adam Broomberg en Oliver Chanarin, Strip Test 1, To Photograph the Details of a Dark Horse in Low Light, 2012

Adam Broomberg en Oliver Chanarin Untitled (165 portraits with dodgers), 2012

Achtergrond:

“Untitled (165 portraits with dodgers) vormt een deel van het werk To Photograph the Details of a Dark Horse in Low Light, waarin Broomberg en Chanarin de geschiedenis van een in de jaren tachtig verschenen type Kodakfilm verkennen. Op beelden die met dit materiaal gemaakt werden, waren de kleurschakeringen van een donkere huid niet goed te onderscheiden. Filmmaker Jean-Luc Godard staat erom bekend het gebruik van dit mate- riaal te hebben geweigerd toen hij een opdracht in Zimbabwe uitvoerde, en stelde dat het een racistische techniek was. Pas toen er klachten kwamen uit de chocolade- en meubelindustrie dat hun producten niet goed konden worden vastgelegd, ging Kodak met het probleem aan de slag.”

Jeremy Shaw Towards a Universal Pattern Recognition, 2016

Exportvergunning schedel

Emily Jacir ex libris, 2010–12

Ziet er lekker uit, lijkt wel kunst. (Zelfde geldt voor 165 portraits with dodgers.) Maar:

“ex libris herdenkt de ongeveer dertigduizend boeken die toebehoorden aan Palestijnse huizen, bibliotheken en instituten die in de na- sleep van de Palestijnse Oorlog in 1948 door Israëlische autoriteiten werden geplunderd. Zesduizend van deze boeken worden bewaard en gecatalogiseerd in de Joodse Nationale Bibliotheek en de Joodse Universiteitsbibliotheek, geïndexeerd als ‘A.P.’ (Abandoned Property, oftewel achtergelaten bezit). “

Dia-serie Advancing American Art, 1946–47. Ingezet als toonbeeld van vooruitstrevende Amerikaanse kunst, om als tentoonstelling door Europa te toeren, even later gebrandmerkt als ondermijnendende linkse zut. Van artet naar entartet in een decennium.

Bruikleenovereenkomst Van Abbemuseum Eindhoven en International Academy of Art Palestine Picasso to Palestine, 2011 (Meer)

Gaat dat zien en leest de onontbeerlijke begeleidende tentoonstellingsgids (PDF).

Nog tot 31 december:

wdw.nl/nl/our_program/exhibitions/in_the_belly_of_the_whale

(Op de bovenverdieping Kasper Bosmans: trendbeheer.com/2016/11/21/kasper-bosmans-wittedewith__/)