THE BOOKS #1 – Anastasiia van Christian van der Kooy

[arve url=”https://player.vimeo.com/video/267414582?autoplay=1&loop=1&title=0&byline=0&portrait=0″ autoplay=”yes” controls=”no” loop=”yes” muted=”yes” /]

Anastasiia , is het eerste boek van fotograaf Christian van der Kooy (1980). Waar de meeste fotografen afstuderen met een boek, en daarna elk jaar wel iets publiceren, ging hij bedachtzamer te werk. Hij fotografeerde tussen 2009 en 2016 verschillende keren in het land, waarna hij lange tijd aan het boek werkte.

Tijdens zijn reizen kwam hij Anastasiia tegen, wat in de loop van de tijd de protagonist van project werd. Anastasiia is wat mij betreft niet alleen een liefdesverklaring van de studente uit Kiev aan de fotograaf, het boek leest ook als een liefdesverklaring aan Oekraïne.

Het boek bestaat uit verschillende verhaallijnen die door elkaar lopen. Enerzijds zijn er prachtige documentaire foto’s, landschappen en portretten, bizarre details. Alles in een kenmerkende Van der Kooy stijl met een vleugje Dijkstra, Aarsman, Soth, Eggleston, Shore, noemt u ze maar. Gelijk aan hoe ik hem ken; nieuwsgierig, zijn medium niet voor lief nemend, vaak met ironie, soms neigend naar sarcasme.

De momenten die hij weet te vangen zijn bizar, een naakte hurkende man in de branding, ingezeept met badschuim of een bruidje in lingerie, poserend voor de fotograaf. Je vraagt je vaak af wat er aan dit soort portretten vooraf ging, hoe hij het voor elkaar krijgt. Er zit soms een plagerig randje aan, maar de portretten worden nooit een karikatuur, hij benadert zijn onderwerp altijd met respect.

Daarnaast zijn er de screenshots van Skypegesprekken die Christian had met zijn geliefde. Deze beelden staan in contrast met de ragscherpe en uitgebalanceerde landschapsfoto’s en portretten. Ze zijn groezelig en pixelig, en in monotone gedrukt. Quotes uit de gesprekken zijn gedrukt in dezelfde kleur als de screenshots. Vaak onnavolgbaar, zelfs poëtisch, waardoor des te intrigerender.

Een Skype fragment uit het boek:

Friday 14:09
I love to share crazy tiredness of our happy days and charge each other with energy for tomorrow good morning smile. I’m hungry, but probably I can’t leave this prison without giving away all the books. My hero, come and kill them all!

14:40
You’re sharp, I like your tongue this way. Is it because of the full moon…

De verhalen over Oekraïne zijn geschreven door Christian en Anastasiia zelf. De verhalen gaat over Oekraine in een periode dat het land flink veranderde, de annexatie van de krim en de ramp met MH17 vonden in die periode plaats.

De verhalen in het boek gaan over het dagelijks leven, de recente geschiedenis, maar ook het proces van ‘decommunistiseren’, zoals het omvertrekken van het beeld van Lenin in december 2013 en het handmatig schrobben van het Maidanplein na de revolutie.

Het vult elkaar op een mooie manier aan, zonder dat het al te politiek wordt. Wat prikkelt is het idee van de screenshots naast de meer traditionele documentaire foto’s. Zo wordt het boek deels een persoonlijk document en veel meer dan het zoveelste perfecte fotoboek. Dit zonder dat het al te particulier wordt, je wil je mee laten voeren door de twee geliefden. Langs de prachtige verhalen en beelden van het land.

De verschillende manieren van verhalen vertellen zorgen voor ruimte in het boek, ruimte voor interpretatie. Het is een risicovolle ondernemingen om een persoonlijk verhaal zo’n grote rol te geven in een boek, het had zeker kunnen mislukken, maar het resultaat staat als een huis.

Anastasiia door Christian van der Kooy