Manny Farber en Termite Art @ MOCA

    Grand Avenue filiaal

Het Museum voor Contemporary Art (MOCA) in Los Angeles is opgericht in 1979 en opende in 1984 de deuren van het huidige hoofdgebouw met Eli Broad als de voorzitter. MOCA presenteert en verzamelt hedendaagse werken in diverse media gemaakt vanaf 1940. Het museum heeft een collectie van zo’n 7000 werken die voor 90% bestaat uit donaties van de grote private verzamelaars.

MOCA heeft verschillende filialen: MOCA Grand Avenue, The Geffen Contemporary op MOCA en MOCA Pacific Design Center, alle drie in Los Angeles en Double Negative (1969-70) van Michael Heizer in de woestijn van Nevada. Het jaarlijkse budget van MOCA ligt ongeveer tussen de 15 en 20 miljoen en bestaat voor 80% uit private giften.

Het museum is de afgelopen jaren veelvuldig in het nieuws geweest (het lijkt het Stedelijk wel) beginnende bij de aanstelling van galerie-eigenaar Jeffrey Deitch als directeur via o.a. Philippe Vergne (voorheen DIA foundation/Wexner Art Center) en door het vertrek van curator Paul Schimmel en onlangs nog Helen Molesworth de curator van de Farber tentoonstelling (zie hieronder). Bestuursleden en donateurs vertrokken vanwege de organisatorische en financiële wanboel, wat ook niet echt hielp en er werd serieus gesproken om het museum te sluiten. Alle kritische ogen zijn nu gericht op de net aangestelde Klaus Biesenbach (voorheen curator van MOMA in New York) om het tij te keren.

    Manny Farber aan het werk

Ik ga naar de hoofdlocatie op Grand Avenue in “downtown Los Angeles” tegenover de Red Cat (UCLA) en zie er een selectie uit de permanente collectie en de groep tentoonstelling “One Day at the Time: Manny Farber and Termite Art”.

De groepstentoonstelling is geïnspireerd door Farber’s bekende essay White Elephant Art vs Termite Art (PDF, Filmculture ,1962) waarin de kunstenaar schrijft over zijn hekel aan pretentieuze traditionele gevestigde kunst (Witte Olifanten kunst) ten gunste van Avant-garde kunst (Termieten Kunst).

Nederland is ook aanwezig in deze tentoonstelling: de stillevens van Faber zijn een directe reactie op de Nederlandse Meesters die de weldadige en moraliserende calvinistische christelijke levensstijl van de Nederlanders in de zeventiende eeuw portretteerden, een levensstijl die Faber hartgrondig verfoeit. Andere schilders waar hij naar refereert zijn Basquiat en hij eert Cézanne, die hij noemt als een invloed, in het werk Cézanne avait écrit.

    Cézanne avait écrit

Farber doet nergens stevige morele uitspraken maar schildert stillevens die het gewone dagelijkse vaak chaotische leven laten zien in frisse primaire kleuren. In zijn werken zien we regelmatig verwijzingen naar erotiek zoals in “Story of the Eye” waar hij verwijst naar Georges Bataille’s erotische boek uit 1928 en naar films, overduidelijk geen Hollywood films soms heel letterlijk zoals de stukjes filmleader in “Domestic Movies”.

Fischli and Weiss- The first patotoes arrive in Europe

Lorna Simpson

Manny Farber – Earth Fire Air Water 1984

Manny Farber

Manny Farber

Moyra Davey

Nancy Shaver

Nancy Shaver

Rodney McMillian

Wolfgang Tilmans

Kunstenaars: Dike Blair, Joan Brown, Beverly Buchanan, Jordan Casteel, Vija Celmins, Leidy Churchman, Moyra Davey, Taylor Davis, Tacita Dean, Manny Farber, Fischli & Weiss, Jean-Pierre Gorin, Jennifer Guidi, Maurice Harris, Roni Horn, Kahlil Joseph, Sylvia Plimack Mangold, Chris Marker, Josiah McElheny, Roy McMakin, Rodney McMillian, Aliza Nisenbaum, Catherine Opie, Patricia Patterson, Quintron, Charles Ray, Rachel Rose, Sue Schardt, Nancy Shaver, Lorna Simpson, Becky Suss, Wolfgang Tillmans, and Jonas Wood. Curator: Helen Molesworth, Assistant Curator: Rebecca Lowery.

Manny Farber (1917-2008) was een schilder en filmcriticus. Farber studeerde schilderkunst aan Stanford University, de California School of Fine Arts en de Rudolph Schaeffer School of Design. Als filmcriticus schreef Farber regelmatig onder andere voor The Nation, Artforum en Film Culture. Farber kreeg verschillende beurzen waaronder een Guggenheim beurs (1967 en 1978-79). Farber werd vertegenwoordigd door de O. K. Harris Gallery in New York en exposeerde daar regelmatig. Een retrospectief van zijn werk was te zien in het La Jolla Museum of Contemporary Art in 1978 (nu het Museum van Hedendaagse Kunst, San Diego).

MOCA
Er zijn dus meerdere locaties, click op MOCA hierboven voor de informatie
Openingstijden: dinsdag gesloten, open vanaf 11.00 uur
Entrée: $15

About Sasha Dees 345 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*