M_M_Art Space, Kattendijke Zeeland

CORONA: Een jaar later

Vorig jaar juni ging ik voor het eerst weer met de trein via Rotterdam bezocht ik M_M_Art Space in Kattendijke, Zeeland. Op de terugweg stopte ik en ontmoette ik collega’s Niels Post en Jeroen Bosch in de tentoonstelling van Niels en Petra van Noort, in NL=US.

Een jaar later maak ik weer een combi afspraak met Jeroen in Rotterdam en ga ik weer naar Zeeland. Ik reis deze keer niet met de trein maar leen een auto van vrienden. Een jaar later is het weer de afgelopen weken echt niet te vergelijken met vorig jaar, in plaats van warm en zonnig, grijs, regen, guur, koud en nog steeds af en toe hagelbuien… Ga ik de auto halen met de fiets of met de tram? Het ziet er droog uit dus ik spring op de fiets en ga de auto halen bij Sloterplas, halverwege begint het te regenen…

Aangekomen krijg ik aanwijzingen van vriend Maarten over de Toyota Hybrid: voet op rempedaal en tegelijktijdig power knop indrukken. Ok, here we go… NIETS… ik stap snel uit en gelukkig is hij nog niet naar zijn werk gefietst.

Ik heb het weer niet begrepen in deze auto moet “de sleutel” niet alleen in de auto liggen maar in een bepaald gleufje naast het stuur geschoven worden net als de sleutels van oude auto’s. Pas daarna voet op rempedaal en power knop indrukken. Dat werkt, hehe, ik ga onderweg en zet de radio aan.

De snelweg op gedraaid hoor ik door de muziek heen een gepiep… wat nu weer? Ik ga aan de zijkant van de snelweg staan, zie geen lampjes op het dashboard voor me, deuren open dicht, seatbelt uit en weer aan, het blijft maar piepen.

Ik bel Maarten, powerknop uit en weer aan, het piept niet meer, hij zegt rij maar gewoon door. Een minuut later is het gepiep weer terug, ik bel Maarten weer, die zegt zie je echt geen enkel lichtje branden, ik zeg nee niets. Dan gaat hij lachen en vraagt waar staat je tas? Mijn tas? Die staat naast me op de passagier stoel. Ineens zie ik naar rechts kijkend naar mijn tas een seatbealt licht van de passagier stoel knipperen. In de moderne auto’s moeten tassen blijkbaar ook een seatbelt. Tja het welzijn van mijn tas in geval van een auto ongeluk daar had ik dan weer niet bij stil gestaan. Het mysterie is opgelost, ik haal de tas van de passagier stoel, het gepiep stopt onmiddellijk en ik kan weer doorrijden.

Eerste stop in Rotterdam naar kunstenaar en Trendbeheer collega Jeroen Bosch. Jeroen gaat mijn boek Entangled Species: Conversations on Contemporary Art in the Caribbean vormgeven en uitgeven. Nu de tekst bij de editor ligt gaan we bespreken hoe nu verder, spannend! Rond augustus daarover meer hier op trendbeheer en sociale media – stay tuned!

Vandaag is het atelier dat voor zijn vrouw Carolien en werkt hij thuis met zijn twee kinderen die vrij zijn van school wegens vakantie. Jeroen heeft ook Art Agent Orange waar hij diverse kunstenaars vertegenwoordigt. Naast Trendbeheer runt Jeroen ook de online shop van trendbeheer waar hij werken en kunstboeken verkoopt.

Hij tikt op het raam als ik begin te lopen en rondkijk waar er een apparaat staat waar ik parkeergeld in kan stoppen. Betaalautomaten zijn blijkbaar ook iets uit het verleden. Parkeren moet via een telefoon-app en als je die niet hebt moet je dusdanig ver lopen naar een betaalautomaat dat je al een bekeuring hebt tegen de tijd dat je terug bij je auto bent. Bizar, waarom zou ik een app op mijn telefoon hebben die me laat parkeren in Rotterdam. Ik heb geen auto, en ik woon niet in Rotterdam?

We kletsen bij met koffie en zoete broodjes. Hij verteld dat het aankopen van werken online in het afgelopen jaar nu mensen thuis zitten en niet naar galeries of kunstenaars studio’s kunnen is toegenomen. Hij heeft zich de afgelopen maanden bezig gehouden met de productie van kunstenaarspublicaties.

Na het bezoek bij Jeroen ga ik op weg naar Zeeland met een map-app, die technologie snap ik blijkbaar net zo slecht als de nieuwe auto’s want ik verdwaal voortdurend: Moet ik hier nu met de bocht mee of echt afslaan?

Na wat ronddolen in het Rotterdamse havengebied vind ik de A4 en rij een 80 km “immer gerade aus”. Na de afslag Kapelle gaat het gelijk weer mis. Ik eindig in een doodlopend straatje midden in een lege akker waar het gewas nog gezaaid moet worden, er deugt niets van die map apps…

Ik rij weer terug en doe het maar gewoon op de ouderwetse manier, raampje naar beneden en ik spreek een wandelaar aan: “Mevrouw ik moet naar Kattendijke, hoe kan ik dan het beste rijden?” Dat werkt vele malen beter dan een app want ik rij er met haar aanwijzingen in 1 keer heen. Opgelucht parkeer ik op het privé terrein van het gebouw. Het weer is hier beter dan in Amsterdam of Rotterdam, geen regen maar zon! Dahlberg en Smit verwelkomen me in de zonnige buitenplaats met drinken en snacks.

Zeeland heeft een gelimiteerde kunst-infrastructuur, er zijn twee projectspaces waarvan M_M_Art Space er 1 is. Ze werden dit afgelopen jaar gevraagd als partner in het master-apprentice programma van kunstpodium T en galerie van Bergen in Goes, waar je al over kon lezen in Trendbeheer. Op het moment is de space leeg en werken ze er aan hun eigen werk.

Het duo bezint zich over hoe verder want ze raken de ruimte in Kattendijke eind van dit jaar kwijt. De gemeente gaat het gebouw voor een andere bestemming gebruiken. Ze willen graag in Zeeland blijven waar ze al jaren met groot plezier wonen. Ze voeren gesprekken met andere gemeentes waaronder Goes.

Een is geen…

Het zou een klap zijn als deze tweede ruimte verloren gaat voor Zeeland. Ik ben zelf geboren en getogen in Zeeland (Zeeuwsch Vlaanderen) en ik hoop van harte voor de kunstgemeenschap in de provincie dat er een gemeente bereid is die een pand beschikbaar stelt om een tweede kunstruimte te behouden voor de provincie voor hedendaagse kunstprojecten van lokale met internationale kunstenaars uit het enorme netwerk van Smits en Dahlberg.

Voor hun autonome praktijk reizen Smits en Dahlberg normaal gesproken door de hele wereld maar dat was het afgelopen jaar niet mogelijk. Wel deden ze lokale residenties, na de residentie in Zuidoost vorig jaar, een residentie in het oude Hilton Hotel in Rotterdam en Smits gaat van de zomer in een residentie in Enschede werken aan zijn project Artist of the World.

In het afgelopen jaar zijn tentoonstellingen vervallen en verschoven. Er is wel werk aangekocht door de Hogeschool in Zeeland. Smits verteld dat de Hogeschool in Vlissingen al een goede collectie heeft en in Middelburg worden er nu ook werken aangekocht.

Dahlberg was gevraagd voor een groot project gefinancierd door de EU in Middelburg wat al maanden wordt doorgeschoven en nu in de planning staat voor oktober. Nu de regels weer versoepelen en het werk tot oktober is verschoven gaat Dahlberg in de maand juni naar Berlijn toe waar ze een maand in de studio van bevriende kunstenaar Ties ten Bosch kan verblijven. Ze ziet er naar uit, ook zij zijn wel klaar met een digitaal online leven. Ze mist het reizen, de onverwachte ontmoetingen en de inspiratie die dat geeft. Ik kan me er van alles bij voorstellen, de twee maanden residentie die ik deed in Leipzig eind vorig jaar trokken mij uit het bankstel waar ik langzaam leek te verdwijnen…

Dat dreigde na zes maanden lockdown bijna weer te gebeuren, dus ik ben blij met mijn dagje uit. Weg vanachter de laptop weg uit mijn klein geworden wereld van 30m2 groot. De stad uit, het platteland in.

Maar de auto moet weer terug naar de eigenaren en na een bord vegetarische chili met rijst klim ik weer in de auto en rij terug naar Amsterdam. Uit sentiment luister ik naar Studio Brussel, waar ik als tiener altijd naar luisterde. Het station popt op de radio als ik een beetje aan het zoeken ben hoor ik ineens MF Doom en het aangename Vlaamse accent van presentator Rik de Bruycker. Mijn hoofd meebewegend op de beats zoef ik door het vlakke land en pittoreske dorpjes met gerestaureerde oude woningen, boerderijen, schapen en anno mei 2021 rijen enorme moderne windmolens onder een typisch Nederlandse dramatische lucht vol met wolken.

De provincie waar Smits & Dahlberg willen wonen en werken en een bijdrage leveren aan groei en het kunstklimaat van dit stukje Nederland. Een zelfde dramatische lucht boven een platteland wat in het verleden vele, nu als grote meesters aangeduide, internationaal hoog gewaardeerde Nederlandse schilders inspireerde.

M_M_Art Space
Kattendijke, Zeeland
Email: artistintheworld@gmail.com
artistintheworld.com

About Sasha Dees 345 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*