Aardig lezenswaard met hier en daar wat gekkigheidjes maar opnieuw charmant om te lezen hoe men in Belgie aankijkt tegen wat er hier gaande is.
Paar citaten:
“Onder de mom van de evidence-based policy omarmde de Nederlandse cultuursector de toenemende verzakelijking; schouwburgen en musea halen er braafjes hun opgelegde quota ‘verkoopbaarheid’, de rearticulatie van cultuurparticipant tot klant en die van kunstenaar tot creatief ondernemer kende evenmin noemenswaardige weerstand.
“Punt is dat het merendeel van cultureel Nederland de jongste decennia vrij probleemloos met een politiek beladen discours mee stapte, alsof het om een neutraal bestuurtechnisch jargon zou gaan. Zo’n jargon verhindert dat men de vragen nog écht politiek durft te formuleren. Dat woorden zoals kunstmarketing en ondernemerschap en onderzoek over economische return een neoliberale signatuur dragen, werd onder de mom van de realiteitszin verdrongen.”
“Achter hun uitgestreken gelaat tonen Nederlandse beleidsvoerders hun ware aard: kil, egocentrisch neoliberalisme en oververhit, zelfs haatdragend neonationalisme. Het bondgenootschap tussen die twee valt nog moeilijk te overtuigen met gewauwel over economische return van de kunsten en ander wankel evidence-based beleidsgeleuter.”
En wel wat veel eer voor de kunsten, tis eerder uit desinteresse dat er wat bezuinigd wordt denk ik:
“Het neonationalisme zal actuele kunst altijd bestrijden omdat ze het vermeende fundament van een stabiele cultuur van binnenuit aanvreet. Daarom komt de actuele kunst misschien nog bedreigender over voor neonationalisten dan de migrant die van buiten uit een andere cultuur aanreikt.”
Actuele kunst nog bedreigender dan de migrant. Haha. You wish. Hoewel? Zelfs het kapsel van Wilders verschiet van kleur als hij aan kunst en cultuur denkt. De kunstenaar als nog vervaarlijker dan de moslimislamiet. Nou… Hmmm…
Ja, die vermeende ‘dreiging’ vanuit het artistieke valt te betwijfelen, denk ik. Het is ook een teveel positioneren op een vermeende effectiviteit die van kunst verwacht wordt. Maar er staat voldoende materie in om de machteloosheid en amechtige positie van de kunsten aan te pakken.
Ik denk ook eerder dat onverschilligheid en door kunnen banjeren bij gebrek aan reeel weerwoord, programma of alternatief debet zijn aan de ontwikkelingen.
Ik zou het ‘opgeven van de neutraliteit’ uit het politieke vertoog houden en meer wijzen op een algemene inbedding en relatie.
Neo-liberalisme bad!! Art good!!
Er valt toch wel wat beters te bedenken, zou je verwachten?
“politieke impotentie”
“gewauwel over economische return”
Aardig lezenswaard met hier en daar wat gekkigheidjes maar opnieuw charmant om te lezen hoe men in Belgie aankijkt tegen wat er hier gaande is.
Paar citaten:
“Onder de mom van de evidence-based policy omarmde de Nederlandse cultuursector de toenemende verzakelijking; schouwburgen en musea halen er braafjes hun opgelegde quota ‘verkoopbaarheid’, de rearticulatie van cultuurparticipant tot klant en die van kunstenaar tot creatief ondernemer kende evenmin noemenswaardige weerstand.
“Punt is dat het merendeel van cultureel Nederland de jongste decennia vrij probleemloos met een politiek beladen discours mee stapte, alsof het om een neutraal bestuurtechnisch jargon zou gaan. Zo’n jargon verhindert dat men de vragen nog écht politiek durft te formuleren. Dat woorden zoals kunstmarketing en ondernemerschap en onderzoek over economische return een neoliberale signatuur dragen, werd onder de mom van de realiteitszin verdrongen.”
“Achter hun uitgestreken gelaat tonen Nederlandse beleidsvoerders hun ware aard: kil, egocentrisch neoliberalisme en oververhit, zelfs haatdragend neonationalisme. Het bondgenootschap tussen die twee valt nog moeilijk te overtuigen met gewauwel over economische return van de kunsten en ander wankel evidence-based beleidsgeleuter.”
En wel wat veel eer voor de kunsten, tis eerder uit desinteresse dat er wat bezuinigd wordt denk ik:
“Het neonationalisme zal actuele kunst altijd bestrijden omdat ze het vermeende fundament van een stabiele cultuur van binnenuit aanvreet. Daarom komt de actuele kunst misschien nog bedreigender over voor neonationalisten dan de migrant die van buiten uit een andere cultuur aanreikt.”
Actuele kunst nog bedreigender dan de migrant. Haha. You wish. Hoewel? Zelfs het kapsel van Wilders verschiet van kleur als hij aan kunst en cultuur denkt. De kunstenaar als nog vervaarlijker dan de moslimislamiet. Nou… Hmmm…
Ja, die vermeende ‘dreiging’ vanuit het artistieke valt te betwijfelen, denk ik. Het is ook een teveel positioneren op een vermeende effectiviteit die van kunst verwacht wordt. Maar er staat voldoende materie in om de machteloosheid en amechtige positie van de kunsten aan te pakken.
Ik denk ook eerder dat onverschilligheid en door kunnen banjeren bij gebrek aan reeel weerwoord, programma of alternatief debet zijn aan de ontwikkelingen.
Ik zou het ‘opgeven van de neutraliteit’ uit het politieke vertoog houden en meer wijzen op een algemene inbedding en relatie.
Neo-liberalisme bad!! Art good!!
Er valt toch wel wat beters te bedenken, zou je verwachten?
“politieke impotentie”
“gewauwel over economische return”
Orly?
http://www.blikopdebeurs.com/weblog1/pivot/entry.php?id=675
Nuff said.