Het werk van Johannes Albers is niet typisch Duits, hij heeft gestudeerd aan Goldsmith in Londen in de jaren negentig, tezamen met het Young British Artists geweld, en is daarom in Duitsland slechts bekend als buitenbeentje. Paradoxaal, intiem en maatschappijkritische werkjes die vaak een -Britse?- humor bevatten, lachen als een boer met kiespijn over waardesystemen en onze financiële wereld dat ook de kunstwereld in haar greep heeft. Een pennenstreek kan carrières maken en breken.
“Deutsche Briefmarken 1925- 1985” heet de expositie in het prachtige Michael Fuchs Galerie in de voormalige Joodse meisjesschool in de Auguststrasse te Berlijn die we bezochten met studenten van het Frank Mohr Instituut uit Groningen. De kunstenaar zelf gaf een mooie masterclass over de grillen van de kunstwereld.
Hij heeft nog rechten gestudeerd en werkt tegenwoordig voor nieuwsagentschappen, het zal me niet verbazen als ie ook postzegels verzamelt.
Johannes Albers is zelf een mooi voorbeeld van het paradoxale in het kunstsysteem; in de jaren negentig eigenlijk een -young britisch artist- met groepsexposities met Hirst, Fairhurst etc, maarja een Duitser, dus dat YBA-voordeel werkte niet lang door, terwijl hij ook naar Kunstakademie Düsseldorf had kunnen gaan, dat is in Duitsland dan bijna weer een garantie op een mooie carrièrestart. Maar compleet eigen keuzes maken en eigenwijze, avontuurlijke wegen bewandelen die kunstenaars authentiek maakt, maakt ze niet altijd geschikt voor de markt, maar wel boeiend.
T/m 27 februari a.s.
Michaelfuchsgalerie.com/de/ausstellungen/aktuell.html
T/m 27 februari a.s.
Maar compleet eigen keuzes maken en eigenwijze, avontuurlijke wegen bewandelen die kunstenaars authentiek maakt, maakt ze niet altijd geschikt voor de markt, maar wel boeiend. Where such information?
…uitzonderingen daargelaten