We zijn allemaal online en actief op een of meerdere sociale media. Zonder dat we er erg in hebben bezitten we twee identiteiten: een offline en online. In beide werelden ben je dezelfde persoon, alleen kom je anders over op het net. Kunnen we onszelf echt en authentiek presenteren in deze digitale consumptiemaatschappij? We consumeren voortdurend en concurrentie, verleidingen en het gevoel van erbij willen horen zijn continue aanwezig. Verslaving aan likes ligt stilletjes op loer.
Het thema van de 27ste editie van Impakt, het festival dat een creatieve en kritische blik op mediacultuur biedt, is authenticiteit. De bijbehorende tentoonstelling is te zien in Fotodok en Casco en heet Authenticity is Dead, Long Live Authenticity!. Curatoren Bas Hendrikx en Barbara Cueto hebben in totaal elf kunstenaars uitgenodigd. De tentoonstelling bestaat uit sculpturen, schilderijen, video’s en installaties die het thema van het medialandschap weergeven op een serene manier zodat het werk kan ademhalen in de ruimtes en kan doordringen in je intellect.
(een bericht van Najiba Brakkee)
Na de eerste lezing te hebben gevolgd besluit ik om de expositie te gaan bekijken. Ontspannen loop ik door de ruimtes en het valt me op dat er in twee ruimtes opgemaakte matrassen op de grond liggen. In de eerste ruimte links van de trap ligt er een, en in de tweede ruimte rechts van de trap liggen er twee. De lila opgemaakte bedden zijn verpakt in plasticfolie. Terwijl ik er naar kijk, begin ik te lachen en denk voor een seconde dat ik in de supermarkt ben beland. Net voordat ik in het bed wil in kruipen, beginnen mijn hersens te borrelen van plezier. De installatie I don’t know where time is going is van Elise van Mourik en er zijn veel lagen over het thema authenticiteit in te ontdekken. De verdeling over de twee zalen zorgt ervoor dat je als kijker wordt geconfronteerd met een scenario waar je je meer en meer bewust van wordt.
De dekbedden hebben verschillende maten en de verf is handmatig aangebracht op het machinale beddengoed. Het ambachtelijk versus het machinale kan gezien worden als verwijzing naar de digitale wereld en de tastbare wereld. Het matras, het bed staat symbool voor intimiteit: hierin vind je rust. Met je partner bereik je hier de ultieme lichamelijke overgave. Het moment dat je loskomt van je gedachtes en in elkaars opgaat, overvloeit. Het lavendelkleurige beddengoed straalt rust uit. Het plasticfolie doet denken aan het verpakkingsmateriaal dat het bed bescherming geeft, maar ook aan de breekbaarheid als deze grens wordt doorbroken. Het materiaal belicht de onechtheid van de consumptiemaatschappij waarin authenticiteit zo’n belangrijke verkooptactiek is geworden.
- Harm van den Dorpel
- Beny Wagner
Het Impakt festival biedt de gelegenheid om te reflecteren op wat het betekent om echt en authentiek over te komen in ons huidige digitale tijdperk. Net als het werk van Elise van Mourik roept de tentoonstelling allerlei vragen rondom het thema op. Het houdt ook een spiegel voor, het werk reflecteert je eigen online gedrag. Je bevraagt jezelf: wie ben ik in het digitale tijdperk?
Het is een weloverwogen en gestileerde expositie. Een prettige prikkeling voor de zintuigen: je intellect wordt uitgedaagd, maar je kunt ook gewoon je zintuigelijke waarneming accepteren en de werken nemen zoals ze zijn.
De tentoonstelling in Fotodok is nog t/m 6 november te zien.
Met Amalia Ulman, Beny Wagner, DIS, Elise van Mourik, Harm van den Dorpel, Jonas Lund & Sebastian Schmieg, Oliver Laric en Tobias Kaspar.
Impakt.nl/festival/exhibition-authenticity-is-dead-long-live-authenticity-2/
Leave a Reply