In het kader van het Master-Apprentice programma van Kunstpodium T kreeg ik een half jaar geleden de vraag of ik een groepje jonge kunstenaars wilde begeleiden in het samenstellen van een groepstentoonstelling. Het resultaat opende gisteren in TAC Eindhoven en is nog tot 3 juni te zien.
(een bericht van Jochem Rotteveel)
Het Master-Apprentice programma stelt een oude rot in het vak aan om een groepje jonge honden te begeleiden naar een gezamenlijke tentoonstelling. Inclusief themabepaling, inrichting en last-minute dropouts. Voor jonge kunstenaars een crash-course ‘welkom in de kunstwereld’. Voor de oude rot een paar grijze haren erbij, maar ook veel lachrimpels en apetrots.
De tentoonstelling heet ‘Monuments, but not heavy’ met werk dat zich weinig aantrekt van conventies, instituties en tijd. De tentoongestelde werken zijn robuust, claimen hun territorium, maar met een zekere lichtheid. Zoals het werk van Lieve Rutte.
Lieve Rutte citeert oude meesters als Sottsass, maar op een frisse, eigentijdse manier.
Voor de groepstentoonstelling verhuisden we alle verrijdbare wanden naar het midden van de ruimte om een natuurlijke loop te creëren tussen de werken door, met doorkijkjes naar de andere deelnemers.
De Griekse Anestis Ioannou presenteert in de aangrenzende ruimte een video waarin hij een vervallen pand ‘claimt’ met een streep graffiti. Ioannou haalt in zijn werk objecten uit hun vaste context en voegt een nieuwe laag toe, zoals bij een stoeptegel die hij een regel uit een songtekst meegaf:
Ioannou’s werk is rauw, poëtisch en toont een directe tederheid voor de voorwerpen die hij uit hun gebruikelijke context haalt. Hij voegde ook een regel aan de tentoonstellingstitel toe en verwerkte die aan de randen van de ruimte: ‘Some stories become monuments, others become dust.’
De Britse Demi Levy maakt assemblages met onderdelen van uiteenlopend materiaal, zoals keramiek, hout en textiel. Ze gaat uit van geometrische vormen en zoekt een balans tussen structuur en organisch en tussen plat en ruimtelijk.
Tot slot mocht de meester zelf ook aan de bak. Meister Klebeband werkte in onderstaande muurschildering van structuur (links) naar chaos (rechts) en van plat naar ruimtelijk. Uitgangspunt links is het werk van Frank Stella, dat door een knik in de structuur uitmondt in hedendaagse referenties naar Steven Parrino.
De rol tape op de grond is de punt achter de zin. Dit is het materiaal, verder niks.
Klaartje Esch met de K van Kunstpodium T opende de tentoonstelling en toonde zich een blije meid met het resultaat en de samenwerking.
Eindhoven is altijd in de buurt, dus geen excuus om niet te gaan. Tot 3 juni loopt u gratis rond.
Gaaf Jochem, ziet er geslaagd uit!