About [Redactie] 9106 Articles
Berichten in Trendbeheer kort en ingezonden verslagen van gelegenheidscorrespondenten.

3 Comments

  1. Bestaat Inarg eigenlijk wel, of is die ad hoc door Gloria Holwerda in het leven geroepen? Online nagenoeg niets over te vinden, tenzij ergens in een voetnoot over Zwarte Piet. Moet het eigenlijk wel in de krant, deze modische persoonlijke oprisping? Moet trendbeheer er naar verwijzen? Ook non nieuws wordt vanzelf nieuws als het genoeg wordt over genomen.

    Btw de kop die mij triggerde was “Museum Boijmans Van Beuningen beschuldigd van racisme om ‘zwart naaktpak’” en grappig genoeg dacht ik aan deze Marc Bijl, emmer pek over Lara Croft. Over rascisme gesproken. Niet in collectie Boijmans wellicht.

  2. @Jeroen
    Ik had precies dezelfde gedachte over het bericht in Trouw. Is dit niet het witwassen van non-nieuws? Ik betwijfel dan ook of dit journalistiek verstandig is van Trouw om dit bericht met deze kop zo te brengen. Gevalletje voor een ombudsman/vrouw.

    ‘Het is racistisch, punt uit’, zegt mw. Holwerda. Dat is niet alleen geen sterk argument, maar geeft ook aan dat mw. Holwerda niet in debat wil gaan met een museum dat er anders over denkt en andere belangen heeft. De Weense traditie van het kunstenaarscollectief staat ook ver af van waar het mw. Holwerda om te doen is. Een duidelijk voorbeeld van verschillende golflengten die tot misverstand leidt.

    Als mw. Holwerda strategisch slim was geweest, dan had ze bij directeur Ex bedongen dat ze in de marge van de tentoonstelling haar eigen standpunt naar voren had kunnen brengen over identiteit en white supremacy. In de hal, op de site van Boijmans of als disclaimer bij het colofon van genoemde tentoonstelling. Dat had Museum Boijmans Van Beuningen voor het blok gezet. Nu vestigt mw. Holwerda met haar starre houding vooral de aandacht op zichzelf. Dat had veel slimmer gekund.

    Het is nogal wat van mw. Holwerda om van een museum te verlangen dat het de inhoud van een lopende tentoonstelling vanwege politieke bezwaren aanpast. Wat een debat over censuur aanzwengelt en weer tegenkrachten oproept. De eis van mw. Holwerda plaatst Boijmans expliciet in de politieke vuurlinie. Daar past het uiteraard voor. Nog los van de vraag wat de draagvlak van dit protest is, zoals je je ook al afvraagt. Gaat het om enkele individuen of om een massabeweging?

    Ik meen de bezwaren van mw. Holwerda te begrijpen en vind dat ze inhoudelijk geen ongelijk heeft, maar begrijp niet waarom ze de frontale confrontatie zoekt. Inclusief het stellen van eisen en het hoog van de toren blazen. Is dat het enige register dat ze kan bespelen?

    Een en ander roept bij mij de vraag op waar het haar nou exact om te doen is. Om de zaak of om wat anders? In elk geval roept haar handelwijze deze twijfel bij mij op. En daarmee raakt ze me kwijt, terwijl ik het notabene inhoudelijk grotendeels met haar eens ben.

  3. Ach Otto Muehl, ach Scheisskerl. Sinds de kunst alle relevantie heeft verloren is nieuws uit de kunstwereld altijd ook meteen non-nieuws. Vandaar ook de wildgroei aan zogenaamd satirische berichtgeving. Alsof het ‘echte’ nieuws nog niet lachwekkend genoeg is. Opvallend is wel de verschuiving in sensibiliteit. Kreeg Poep van Lieshout indertijd nog een lading shit over zich heen vanwege de vertoning van Duitse strontvideo’s, tegenwoordig klinkt kritiek alleen nog uit de Zwarte Kerk. Nu we het er toch over hebben: hoe zit het met die Surinaamse, herstel Amsterdamse inzending naar Venetië? Kunstjournalisten, wat heb je eraan…

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*