De verleiding van waanzin

Logboek #1 van een artist-in-residence

De verleiding van waanzin

De komende vijf weken verblijf ik in de artist-in-residence Root Brabant in Biezenmortel en gebruik ik Trendbeheer als experimentele ruimte om ervaringen, gedachten, ideeën, schetsen en plannen te presenteren voor een nader te bepalen nieuw (video-)werk.

De verleiding van waanzin

Root Brabant is een initiatief van theatermakers Menno Boerdam, Ilse Oostvogels en beeldend kunstenaar Lisanne Meijers en biedt ruimte aan het artistieke onderzoek van kunstenaars van verschillende disciplines die zich bezighouden met (sociaal) maatschappelijke vraagstukken.

De verleiding van waanzin

De AIR is gevestigd in een oude dokterswoning aan de voet van Landpark Assisië; een “bijzondere buitenplaats” met een oppervlakte van 67 hectare waarvan 25 hectare bebouwd is en tegenwoordig bewoond wordt door ruim 200 mensen met een verstandelijke beperking, waar ook sommige medewerkers wonen, sociale ondernemingen worden gerund, initiatieven opduiken en dat alles te midden van een natuurgebied van bos en weilanden, met op steenworp afstand ook nog eens de Loonse en Drunense Duinen, de Campina, de Leemkuilen en voor wie het sprookje dan nog niet af is ook nog eens De Efteling.

De verleiding van waanzin

    foto website Landpark Assisië

In een periode van vijf weken tijd, waarin ik met en zonder gezin in deze herfstachtige zomer en zijn nasleep af en aan zal reizen naar ROOT wil ik mijn artistieke onderzoek, met de werktitel “Beyond normalcy and the reincarnation of the imagination” (of kortweg: “Post Normal”) verder ontwikkelen – dat ietwat gechargeerd, geïnspireerd is op waanzin, of beter gezegd op de positieve aspecten hiervan en hoe het zou zijn wanneer we die aspecten, zoals verbeelding en associatie, meer zouden inzetten als collectief (wonder-)middel in de maatschappij waarin een normaal als tegenhanger van abnormaal niet (meer) vanzelfsprekend is. Het plan borrelde al een poos en daarna vond ik de AIR, dat op papier nogal goed paste.

Ondanks dat de verleiding gelijk aan de slag te gaan met camera, green screen en kostuums groot is, wil ik mij openstellen voor onverwachte wendingen en verdieping – gevoed door diverse bronnen: van theorie (filosofie, kunst-, literatuurgeschiedenis en medisch onderzoek en statistieken), fictie tot dialogen (en andere vormen van interacties, zoals educatie) en eigen mijmeringen en (lens-based) experiment die ik hier de komende weken in logboekstijl met u zal delen.

In de weken voorafgaand de AIR raakte ik gefascineerd door het cultureel-historisch gelaagde wezen “grylle” waarover Michel Foucault schrijft: ‘Een wezen dat de verleiding van de waanzin vertolkt: onmogelijk, fantastisch, menselijk’ en dat vanaf de middeleeuwen vele gedaantes kent, met het bekendste voorbeeld in de schilderijen van Jeroen Bosch.

De verleiding van waanzin

    detail onderaan het middelste paneel van Jeroen Bosch, het Laatste Oordeel, 1506

Ik experimenteerde met grylles met en zonder digitale hulpstukken en toen ontstond het kniebroekmasker als een potentieel personage.

De verleiding van waanzin

Een masker dat door een geknipt beengat een grylle werd.

Ik ontwikkelde het Instagram facefilter Grylle om hedendaagse volksstammen aan te sporen tot het ‘vergryllen’ van zichzelf.

De verleiding van waanzin

    het facefilter ‘grylle’ in gebruik op Instagram

De grylle bracht mij naar andere historisch gelaagde figuren met overlappende eigenschappen, waaronder ook het wezen Blemmye (Latijn: Blemmyae) dat zijn naam dankt aan een oude volksstam dat ten Oosten van de Nijl leefde en tegen de Romeinen streed.

De verleiding van waanzin

    een blemmye in de Kroniek van Neurenberg

Hoe die stam aan het mythisch wezen is gekoppeld is nooit historisch verklaard, maar er worden suggesties gedaan dat dit met een bepaalde vechtershouding te maken heeft waarin het hoofd gebogen werd, om te achterhalen of houdingen dit kunnen doen suggereren heb ik hiermee geëxperimenteerd.

De verleiding van waanzin

De verleiding van waanzin

Dat het te maken heeft met ‘je hoofd verliezen’ door het mogelijke doorslaan naar waanzin is vermoedelijk later aan de tekeningen toegevoegd.

De verleiding van waanzin

Na een relatief korte (maar voor deze onervaren automobilist langste ooit gereden) autoreis kwam ik maandagmiddag aan en bekeek ik de residency en het park, waarover later vast meer, maar hierbij alvast wat plaatjes.

De verleiding van waanzin

Kapel op het park, dat tegenwoordig als spiritueel centrum dient.

De verleiding van waanzin

De verleiding van waanzin

Atelierruimtes voor residenten van Root.

About Charlotte van Winden 21 Articles
Charlotte van Winden (1988) is kunstenaar en initiator. In haar werk onderzoekt ze de grenzen van de maakbare wereld en de positie van het individu. Haar werk omvat performance, installatie en video.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*