Atelier Wafae Ahalouch

Je grote liefde heeft je verlaten voor een ander, een naaste is ernstig ziek, of je hond, kat of hamster is overleden. We hebben allemaal periodes in ons leven dat het niet zo lekker gaat. En terwijl jij van verdriet niet weet waar je het zoeken moet, sluit je vriendin zich aan bij De Fanclub. De Fanclub is geïnspireerd op het boek Spiegelogie van Fluxus-kunstenaar en spiegeloog Willem de Ridder, waarin hij beschrijft hoe de werkelijkheid werkelijk wordt als men haar zelf beschrijft: spiegelogie.

Bij De Fanclub vind je zielsverwanten die precies begrijpen hoe jij je voelt, want jullie bevinden zich allemaal op dezelfde golflengte: het voelt als een warm bad. In De Fanclub staat liefde voor jezelf en spiritualiteit centraal. Van daaruit, als het goed is, ontstaat liefde voor alles om je heen. En alles wat je aandacht geeft groeit. Je wordt er als het ware geheald, je vindt – opnieuw – evenwicht tussen geest, ziel en lichaam.

In 2019 maakte ik voor het eerst kennis met Wafae Ahalouch (1978, Marokko) tijdens een bijeenkomst van De Fanclub bij Zoete Broodjes in Amsterdam. Benieuwd hoe het met haar gaat en of ze nog steeds bezig is met de De Fanclub, bel ik haar op voor een studiobezoek. “Ja, super leuk dat je langs wilt komen in mijn studio!”, zegt ze enthousiast. “Ik heb voor de zomer vijf tentoonstellingen en ik zit midden in het maakproces. Er is nog niet veel te zien, maar mijn wandtapijt voor mijn solotentoonstelling bij WG Kunst is net klaar en ik ben bezig met textiel collages waarop dansende vrouwen zijn afgebeeld in een abstract landschap. Dans vormt voor mij een metafoor voor helende krachten, omdat het vrijheid en spiritualiteit symboliseert. Het werk is onder andere bestemd voor de groepstentoonstelling Come Alive die begin juni plaats vindt in en rond Het Nieuwe Muntgebouw in Utrecht.” We hangen op. Ik kijk nu al uit naar het bezoek.

Ahalouch heeft een mooi ruim en wit geschilderd atelier in het studiocomplex aan de Tweede Nassaustraat in Amsterdam West. Ze vertelt in het kort over de loop van haar carrière. “Ik heb een lerarenopleiding Beeldende Kunst aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht gedaan. Vervolgens ging ik naar de Ateliers en daarna deed ik een residentie aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Ik ben begonnen met het maken van tekeningen en schilderijen. In de loop der jaren evolueerde dit naar muurschilderingen, sculpturen, textielobjecten, collages, video’s en site-specific totaalinstallaties. Maar het sterk grafische werk met geometrische patronen waar vaak zwart en wit wordt gebruikt is gebleven. Ik heb verschillende nominaties en prijzen op mijn naam staan zoals de bijvoorbeeld Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst. Ik exposeer in binnen- en buitenland en word ook uitgenodigd voor residenties. In mijn werk verbind ik het verleden met het heden, versmelt ik realiteit met fictie. Verhullen en onthullen speelt een belangrijke rol. Mijn visie op onze vervreemde wereld verwerk ik op een speelse manier om zo de kijker te verleiden om na te denken over vaak ongemakkelijke thema’s uit het leven. Niets is wat het lijkt. Mijn inspiratiebronnen haal ik uit de geschiedenis, religie, politiek, sprookjes, familiestructuren, spiritualiteit en de media. De vrouw staat al jaren centraal in mijn werk. De positie van de vrouw, binnen bovengenoemde inspiratiebronnen vormt de rode draad in mijn werk. Dat mijn werk vol zit met clichés is onvermijdelijk wanneer je met het leven bezig bent. En daarom altijd relevant”.

We staan op om het wandtapijt voor First Love te bekijken. De titel van de tentoonstelling sluit aan op het thema van de boekenweek 2022, Eerste Liefde, dat dit jaar voor de vierde keer met een expositie wordt gevierd bij WG Kunst. Een vast onderdeel is een beeldende component naast het literaire. “Daarom heb ik dichter Tjitske Jansen gevraagd om speciaal voor First Love twee gedichten te schrijven. De titel First Love verwijst niet na wat het wel doet vermoeden; een eerste jeugdliefde, maar naar de belangrijkste liefde in je leven: de liefde voor jezelf. Samen met Joanneke Meester voer ik de performance De Fanclub uit. Deze keer doen we het speciaal voor leerlingen van het voortgezet onderwijs. Naast nieuw werk is er ook bestaand werk te zien”, vertelt Ahalouch is een rap tempo.

De telefoon gaat. Terwijl zij in gesprek is, besluit ik om het wandtapijt aandachtig te bekijken. Het wandtapijt bezit haar kenmerkende handschrift: grafisch, geometrische patronen, zwart met witte banen. In het wandtapijt is een tekst te lezen: ‘Where Focus Goes Energy Flows’. In de kleur oranje.

Een mooie mantra die je helpt om een positieve flow te houden tijdens je levensloop.

Ik kijk uit naar de tentoonstellingen die voor haar gepland staan dit jaar.

Houd de website van Wafae Ahalouch in de gaten, haar werk is binnenkort te zien bij:
WG Kunst – First Love (opening zaterdag 9 april 17-19 uur) en KunstTraject etalages in de Zeeheldenbuurt in Amsterdam, beide solo tentoonstellingen. Het andere verhaal – Cobra Museum – Het andere verhaal, Museum Arnhem (heropening) en Come Alive – Utrecht, alledrie groepstentoonstellingen.