Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Net als in vele andere landen in de wereld wordt het voor kunstenaars in Taiwan steeds duurder om in de hoofdstad Taipei te wonen en werken. Zeker als een beginnende kunstenaar in een medium waar je een grote studio voor nodig hebt. Ook het hogere tempo en de afleiding van een overvloed aan activiteiten in Taipei hoor ik als redenen waarom een hele groep kunstenaars bewust kiest om zich juist niet in Taipei te vestigen. Vanuit andere steden doet men presentaties en residenties internationaal om daarna weer terug te keren naar het honk, in dit geval Tainan. Mijn tijd hier is relatief beperkt maar binnen de tijd die ik heb ontmoet ik een aantal kunstenaars, op dat moment in Tainan aanwezig, en bezoek studio’s. Vanuit Nederland gaan er per jaar altijd wel wat kunstenaars uit verschillende disciplines naar Taiwan (https://dutchculture.nl/en/country/TW) Er zijn ook plekken in Nederland die over de jaren kunstenaars uit Taiwan ontvingen. In Rotterdam is bijvoorbeeld V2 actief, Jeroen liet me weten dat er een Taiwanese resident is in het Wilde Weten, de Rijksacademie en Jan van Eyck tellen een aantal Taiwanese residents. Maar tot nu was mijn kennis over de kunstgemeenschap in Taiwan zeer beperkt. Het is tof om hier naar instituten, organisaties en kunstenaars te gaan.

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Chang Cheng Chun
In Error 22 galerie en koffieshop (https://www.facebook.com/error22mole) zie ik ‘Private Eye Ning + Gu’ met werk van Chang Cheng Chun (Zhang Chengqi). Je denkt dat je een fotoserie van een en dezelfde persoon volgt in zijn dagelijks leven tot het begint te dagen. De kleding en schoeisel zijn niet alleen anders maar het haar zit toch net iets anders of onderdelen of verhoudingen in het lichaam zijn anders. Het is een zelfde type man maar toch allemaal verschillende personen op de foto’s, super grappig en mooie confrontatie met dat we wel kijken maar vaak niet zien! Wat een werk trouwens om al die mannen te vinden en te fotograferen, geweldig archief dit! https://changchengchun.net

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Chen Liang-Hsuan
Ik ontmoet Chen samen met Li Cheng-Lian en later ook Lin Shu-Kai. Het lijkt hier de cultuur dat mannen nog steeds de boventoon voeren als het over werk en carrière, ook in de kunsten, gaat. In onze ontmoetingen faciliteert Chen. Zij spreekt goed Engels de anderen niet (of durven niet) dus Chen voert het woord en doet vakkundig en heel gedetailleerd verslag over het werk van beide kunstenaars als we in hun studio’s zijn. Maar de keren dat ik hen ontmoet, praat ze eigenlijk niet over haar eigen praktijk, die heeft ze wel weet ik. Alle vragen hierover schuift ze van zich af en wuift ze een soort van weg. Ik moet verschillende keren vragen en aandringen voor ze me haar website stuurt en ik eindelijk haar werk kan zien. Ik vraag me af waarom ze niet meer haar plek als kunstenaar opeist. Ze maakt korte films, video installaties en werkt ook samen met andere kunstenaars zoals met Musquiqui Chihying het werk ‘Gesture’ (foto), performance en video, waar ze de geschiedenis van handgebaren in Hong Kong Zombie films onderzoeken en in Gesture II (foto), de connectie met de verplichte hygiënische handelingen tijdens de pandemie. Ze vertelde dat het als kunstenaar uit Tainan en werkend in het medium video moeilijk is om te leven van je werk. Li (haar echtgenoot) support haar, ze leven van het inkomen uit zijn kunstpraktijk. Toch vreemd denk ik, de vrouwen die ik ontmoet lijken moeite te hebben hun plek op te eisen als het om hun autonoom werk gaat. Het subsidiesysteem voor kunstenaars in hedendaagse kunst en film in Taiwan is heel ruim binnen Azië. Vraagt ze wel aan (ze lijkt vooral hem te ondersteunen) maar waarom krijgt Li wel steun en Chen niet? Voert het patriarchaat anno 2023 in Taiwan nog steeds de boventoon ook in de kunstgemeenschap vraag ik me af. Het zou jammer zijn als geslacht er nog in dergelijke grote mate toe doet (bij ons ook niet totaal weg) dat het Taiwanese publiek daardoor de diversiteit van stemmen en perspectieven in tentoonstellingen moet ontberen. www.chenlianghsuan.com

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Chen Yen-Yi
Chen werkt de afgelopen jaren met honingraat structuren die onder andere in het Tainan Museum voor Fine Arts werden getoond. Het is een langdurig en fragiel project waarin ze mallen maakt van een vorm/sculptuur. Zoals de mal van haar buik toen ze de eerste keer zwanger was (foto). De mallen brengt ze dan naar imkers in haar omgeving die ze benaderd heeft en die bereid zijn deze dan voor haar in een bijenkorf plaatsen. De bijen maken dan gedurende een hele tijd een honingraat om/op de mal. Soms gebeurt er iets onverwachts of mislukt het. Soms bouwen de bijen raten verder uit en krijgt de sculptuur een andere bijna futuristische vorm (foto). Als de mallen helemaal bedekt zijn met honingraat brengt ze die terug naar haar studio. Daar moet ze dan eerst alle honing uit de raat halen, ook weer een tijdrovend werk met wattenstaafjes en een zuigpompje. Daarna voegt ze technologische onderdelen toe (zie foto). Uiteindelijk print ze ook 3D versies van het werk omdat het originele werk de tand des tijds uiteindelijk niet doorstaat. https://tcaaarchive.org/artwork/30127/

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Cheng An-Li
Cheng maakt werk in artistiek onderzoek met textiel als materiaal. Ze vertelt dat ze nog erg zoekt naar haar signatuur en vooral veel onderzoek naar materiaal en techniek doet en hoe ze in dat medium historische documentatie en archief onderzoek kan verwerken. Ze vertoont haar werk in groepstentoonstellingen in projectruimtes in Tainan maar focust nog vooral op onderzoek en allerlei dingen uitproberen in haar studio.

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Fang Wei-Wen
Fang Wei-wen is geboren en getogen in Kampong Ayer (waterdorp), Bandar Seri Begawan in Brunei. Kampong Ayer is een van de oudste nog bestaande dorpen met houten paalwoningen met daartussen loopbruggen. Fang kwam als tiener naar Taiwan om te studeren (BFA/MFA) en vestigde zich in Tainan. Zijn opleiding was in schilderen, dat doet hij nog steeds want, zo vertelt hij, verzamelaars en ook musea kopen alleen schilderijen aan. Maar hij maakt in opdracht voor musea vooral installaties (zoals hier Rubber Republic uit 2016), wat zijn voorkeur heeft. Hij gebruikt daarin alledaagse objecten die hij hergebruikt. Tot voor kort werkte Fang veel internationaal maar door problemen met zijn nieren is hij nu vanwege dialyse behandelingen gebonden aan huis in Tainan (binnenkort in de kolommen een bezoek aan zijn atelier).

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Yuan-Ta Hsu
Yuan-Ta Hsy (Xu Yuanda) is een internationaal getoonde kunstenaar in het medium fotografie, curator en kunstcriticus. Yuan-Ta Hsu gebruikt fotografie en concepten die verband houden met sociale kwesties zoals identiteit, sociale normen en relaties. Als curator en criticus heeft hij zich gespecialiseerd in de Taiwanese kunstgeschiedenis, met de nadruk op hedendaagse Taiwanese beeldhouwkunst en de geschiedenis van de fotografie sinds de jaren 1980. Zijn onderzoek richtte zich op nostalgie, herinneringen, en identiteiten: Memories and Identities: Hsiang Chou (鄉愁) in the Photographic Works of Lang Jing-Shan and Chen Shun-Chu (VS, 2015). Hij maakte diverse tentoonstellingen als onafhankelijk curator. Tot eind mei is, ‘Materializing the Spirit’ te zien in het Chiaya Art Musuem, een overzicht van bustes van kunstenaar Pu Tien Sheng (https://artogo.co/en/exhibition/putiansheng).

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Huang Yi-Min
De sculpturen en installaties van Huang zijn geïnspireerd door de spiritualiteit in Taiwan. De vele tempels door heel Tainan heen, en de rol en waarde van de vele tempels en rituelen in het dagelijks leven. In beeld, opblaasbare tempel (foto), draken, Phoenix, en ook in materiaal en techniek refereert hij en gebruikt bijvoorbeeld keramiek en technieken die voor tempel decoraties gebruikt worden (foto). Met zijn werken laat hij de oppervlakkigheid en de haast van deze tijd zien door voor zijn beelden juist enorm tijdrovende traditionele ambachten te gebruiken. De werken die ik in zijn studio zie (zie website onderop) zijn allemaal hele kleine blokjes die hij zelf zaagt en dan allemaal beplakt als collage uit magazines, boeken etc. figuren of teksten die hij specifiek uitkiest, al die blokjes worden dan weer met elkaar verbonden en kunnen ook allemaal bewegen tot enorme installaties die doordat het mechanisch is ook voortdurend kunnen veranderen, fascinerend. Hij hergebruikt ook. De tijd van het maakproces is, zo stel ik me voor, een meditatief moment voor zichzelf waar je alle aandacht richt op dat ene ding dat je doet en de rest van de wereld voor dat moment even buiten sluit. https://tcaaarchive.org/artist/33423/

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Li Cheng-liang
De studio van Li is in een oud fabriekspand van 2 verdiepingen. Er stonden nog oude machines inclusief een elektrische katrol, ideaal voor hem want hij maakt enorme sculpturen. Chen Liang de echtgenoot van Li voert het woord en vertelt dat Li graag en veel objecten en oude voorwerpen verzamelt. Als hij iets ziet liggen ergens onderweg stopt hij en vraagt hij of hij het mee mag nemen. We klimmen over en duiken onder allerlei objecten en materiaal door het hele pand heen. Hij blaast ze nieuw leven in door de- en reconstructie. Hij verandert, voegt toe, verbindt etc. Hij maakt veel driedimensionaal werk, met een focus op ruimtelijke omgeving en leefomstandigheden. Ik zie verschillende ruimtelijke sculpturen al dan niet in onderdelen in zijn studio. Hij creëert eigen nieuwe werelden, super tof qua vorm en ook functioneel. Zo maakte hij een ‘tiny house’ dat in de studio staat waar hij zelf ook een tijd in woonde goed afgesloten tegen het stof als hij aan het werk is. Naast opdrachten voor musea maakt hij regelmatig publieke werken in buiten ruimtes zowel in Taiwan als internationaal. Zijn praktijk is vergelijkbaar met Robbert van der Horst en Joep van Lieshout in Nederland. Ik zie LI wel in residentie in Rotjeknor en werk maken bij de kunstenaars gedreven speeltuin BRUTUS (another pun intendent, hahaha). https://chengliang-li.squarespace.com/

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Lin Shu-Kai
Lin is geboren en getogen in Tainan. Zijn vader en broer hadden daar een familiebedrijf waar ze houten mallen maakten. De smalle straat waar we inrijden staat vol met kleine fabriekjes, een aantal zien er leeg uit of deels vervallen. In de tijd van grote internationale bedrijven en hoge productie houden steeds meer van deze familiebedrijfjes er gedwongen mee op, het is niet langer rendabel om door te gaan, zo ook het bedrijfje van zijn vader. De wereld die hij kent en als thuis beschouwde verdwijnt iedere dag weer een beetje meer. Tot het terrein verkocht wordt is het pand de studio van Lin. Hij gebruikt de achtergebleven handgemaakte mallen en andere materialen en objecten in de fabriek als bouwstenen om sculpturen mee te maken. Denkbeeldige locaties, in zijn verbeelding is hij in controle over de metamorfose van zijn omgeving.

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Lu Chia-Hui (Jiafei Lu)
Lu ziet stof vaak als een geheugen, er schuilen herinneringen. Stof is waar mensen en objecten elkaar soms ontmoeten. Het werk in de foto weerspiegelt de dagelijkse ervaring van mensen met objecten en de vele herinneringen die dit oproept, een serie voor het Koahsiung Museum of Fine Arts voor de tentoonstelling Fiber Art Exploration. In het dagelijks leven heeft stof allerlei verschillende vormen. In Hide & Seek (foto) waar de stof wordt gevouwen – een tijdrovend werk om alle details aan voor en achterkant op een goede manier te weven – lijkt het alsof er iets verstopt is, het maakt nieuwsgierig, we willen het zien. ‘De werken in de Hide & Seek serie zijn een sculptuur, een geheel. De serie maakt het idee zichtbaar dat niet alleen ‘de voorkant / het gezicht’ van de geweven stof belangrijk is, die oppervlakkige kijk is iets wat anno 2023 in de haarvaten van onze samenleving lijkt te kruipen. Hide & Seek’ (foto) is een serie waar ze met de structuur en vorm de stof laat zien dat er altijd meerdere perspectieven zijn. Maar zelfs als die zichtbaar worden zien we nog steeds niet alles. Een mooie metafoor voor mijn eerste bezoek hier in Taiwan, ik zie dingen maar er is altijd nog weer veel meer wat ik nog niet zie waar je meer tijd voor nodig hebt en wat ik uiteindelijk nooit helemaal zal zien of begrijpen.

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Ting Chaong-Wen
Ting is multimedia kunstenaar die werkt met beeld, video en geluid. Hij gebruikt in zijn werk collectief geheugen, refereert naar kolonialisme en migratie en maakt de hedendaagse invloed daarvan voelbaar zoals in de installatie ‘Virgin Island’ (foto), dat refereert naar de ontdekking door Europeanen van de kinine tegen malaria en hoe dit de meer toegang gaf tot (sub)tropische gebieden en de exploitatie daarvan, de Japanse kolonisatie in Taiwan, en de invloed van alle kolonisators/imperialisten op de huidige klimaatproblemen. Zijn werken zijn vaak geïnspireerd door persoonlijke ervaringen en hij zegt dat werk niet alleen serieus moet zijn maar dat er ook altijd een zweem ironie, humor of satire in moet zitten. In april presenteerde Ting nieuw werk (zie foto) in ‘Bear Hole’ een duo-tentoonstelling met Wan Hsiang Lin in Solid Art Gallery. In de tentoonstelling onderzoeken de kunstenaars (onder andere) de creatieve burn-out in de kunstproductie en de fysieke en mentale uitputting in het kielzog van hyper kapitalisme en obsessieve economische groei. Nadat hij ook op Taipei Daidung is geweest, raken we in een meer filosofisch gesprek over de kunstmarkt versus kunstgemeenschap. De kunstmark is absurd, maar observerend hoe mensen zich daar bewegen en gedragen, is het menselijke gedrag wellicht nog wel absurder. Op een eerdere vraag van hem aan mij of kunst een publiek nodig heeft lijkt het dat iedereen en alles om het kunstwerk heen de behoefte heeft aan publiek… Ting werkt graag samen, voor de komende tijd is hij onderdeel van de ‘Asian Cacao Project’ een artistiek onderzoeksproject met kunstenaars uit Taiwan, Vietnam, Indonesië en Thailand, de nieuwe werken worden in 2024/25 in alle landen tentoon gesteld. Ting gaat de uitdagingen onderzoeken waarmee de huidige Taiwanese cacaoproductie wordt geconfronteerd door de ontwikkeling van agrivoltaïsche landbouw. In de zuidelijke regio Pingtung kunnen zonnepanelen schaduw geven aan cacaobomen terwijl ze energie produceren.
https://tingchaongwen.weebly.com

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Standplaats Taiwan: Tainan, deel 2

Wu Pei-Shan
Naast haar baan op de universiteit blijft Wu aan haar autonome hedendaagse kunstpraktijk werken en presenteert ze ieder jaar in de zomer of wintervakantie nieuw werk in en buiten Taiwan. Gedurende het jaar doet ze in haar vrije uren onderzoek, materiaal tests en werkt haar plannen uit, enz. Wu gebruikt voor haar werk vezel / textiel als materiaal, het is haar grote passie. Ze doet veel onderzoek naar zowel materiaal en techniek, zowel in traditie en geschiedenis en tegelijkertijd naar nieuwe technologie. Het documenteren (ze publiceerde meerdere boeken) van materiaal en technieken is daarbij een belangrijk aspect om het medium meer aandacht te geven binnen de hedendaagse en toegepaste kunst. Ze zoekt voortdurend de grenzen van zowel het materiaal als de technieken op en probeert deze op te rekken in het maken van nieuwe werken maar ook in de presentatie vormen van nieuwe werken. Ze heeft veel contact met traditionele ambachtslieden en gaat ook voortdurend op zoek en in overleg met fabrikanten die bereid zijn om met haar mee te denken en samen met haar de uitdaging aan gaan om binnen de hedendaagse productieprocessen van stof en reikwijdte van hun machines nieuwe dingen uit te proberen. https://art.pu.edu.tw/var/file/55/1055/img/346/inter.html

Tijdens een lunch met Wu Pei-shan en Lu Chia-hui raken we in discussie of textiel bij ons ook als media voor vrouwen gezien wordt, wordt het als volwaardig gezien, of wij de term fiber art of textiel art gebruiken en hoe de lijn ligt tussen handenarbeid en kunst in Nederland. In Nederland gebruiken we de term vezel kunst zover ik weet niet. Ik ken wel een aantal kunstenaars in het Caribisch gebied die vezel gebruiken als materiaal. Jorge Gonzales (Puerto Rico) en Natalia Ortega Games (Dominicaanse Republiek) worden bijvoorbeeld beide internationaal als hedendaagse kunstenaars beschouwd. Ze vertonen hun werk in toonaangevende musea en galeries en ik heb niet de indruk dat er dan een vraag over gender is of een discussie of het wel kunst is. In Nederland is Fransje Killaars een gewaardeerd kunstenaar los van haar vrouw zijn of gebruik van textiel. Ik heb in het begintraject als adviseur meegewerkt aan het project Textiel Factorij daar deden mannen en vrouwen aan mee, kunstenaars, ontwerpers en ambachtslieden, die lijn was niet altijd duidelijk. Ik vind een tijdschrift VEZEL maar die gebruiken textielkunst. Ik ken de Crafts Council en het Linen project waar ik met Sharelly Emanuelson was voor Document 2022 / Rijksmuseum. Zij werken samen aan een project met Cleo de Brabander in Curaçao, zij vertaalt de handenarbeid uit Nederland in Curaçao naar ontwerp. Hoe leggen wij die lijnen tussen handenarbeid, ontwerp en kunst? De overlap is altijd ter discussie denk ik maar in gesprek met twee Fiber Art experts die er jaren in gestudeerd hebben, kunstwerken mee maken, over doceren, en boeken over schijven, ben ik niet de juiste gesprekspartner. Ik moet hoognodig naar het Textiel Museum als ik terug ben en daar meer over leren.

Database: TCAA
“Taiwan Contemporary Art Archive (TCAA)”- is een cloud database opgezet door “The Association of the Visual Art in Taiwan (AVAT)”. TCAA is een gratis online platform, een integrale database die lokale kunstenaars verbindt met de internationale kunstgemeenschap en de academische wereld, en informeert over de ontwikkeling van de hedendaagse kunst in Taiwan. Handige database met een aantal zoekfilters. https://tcaaarchive.org/artists/

Dank:
Mijn verblijf in Tainan is op uitnodiging van en mogelijk gemaakt door Wu Pei-Shan // TNNUA (Tainan National University for the Arts, International Affairs).

Mijn verblijf in Taiwan is op uitnodiging van en mede mogelijk gemaakt door The Department of Cultural Affairs, Taipei City Government, en het MoCA Taipei. Met dank aan Yen Chi-ping (Deputy Directeur Nationaal Theater Taichung) voor het maken van de connectie met MoCa Taipei’s directeur Loh Li-chen. Mijn accommodatie voor lang-verblijf is mogelijk gemaakt door Treasure Hill Artist Village / Attic Hostel en Trendbeheer. MoCA Taipei en Treasure Hill Artist Village/Taipei Artist in Residency vallen beide onder het bestuur van the Taipei Culture Foundation.

About Sasha Dees 345 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*