New York is New York niet zonder een bezoek aan het MET, het museum is groooooooot en alles zien in een bezoek is onmogelijk het is gewoon teveel. Als je hier woont loop je gewoon in en uit, speciale tentoonstellingen of een bezoek per onderdeel en dan weer weg. Hoewel snel weg is niet echt gemakkelijk het museum is een frustrerend doolhof waar ook de bewakers het niet weten.
Waar je ook bent in het museum, ze blijven je zeggen: “keep going straight (points in the direction you are looking at that time) and then left”… yeah right! Drie uur later loop je nog steeds rondjes en in de twintig jaar dat ik in NY liep ik steeds weer in ruimtes die ik jarenlang gemist had, en kwam soms nooit aan in de ruimte waar ik heen wilde.
Zo kon het dus gebeuren dat ik naar de Harlem Renaissance tentoonstelling kwam en al ronddwalend tot mijn aangename verrassing eindigde in de in 2011 opnieuw geopende permanente ruimtes met kunst uit islamitische gebieden in het midden Oosten, Afrika en Spanje. WOW! Ruimtes die ik voor ik wegging in 2017 gewoon gemist had en wat een opluchting en feest om te merken dat het MET geen probleem had en heeft met het tonen van islamitische kunst uit gebieden waar het westen politiek gezien grote problemen mee heeft en neerbuigend over is.
Wat een genot om te verdwalen in deze ruimtes vol met exquis verfijnde objecten, sculpturen, tapijten, super gedetailleerde tekeningen/schilderijen, onderdelen van architectuur deels uit opgravingen en gebed nissen, pilaren, plafonds, ramen, hele kamers. Vitrines met ceramiek, juwelen, gebruiksvoorwerpen in bijzondere metalen, textiele werken, geschriften. De excellente manier waarop de tentoonstelling ingericht was onderstreept het respect van de curatoren en conservators voor deze hoogstaande cultuur, ambacht, kunst en wetenschap en de bekwaamheid heeft die los te kunnen zien van actualiteit en politiek maar zonder een opinie te propageren of iets ‘goed of fout’ is je laat realiseren hoe de samenleving en perspectieven in de wereld steeds veranderen door de tijd heen en afhankelijk zijn van waar je bent en wanneer. Door de eeuwen heen loop je door de geschiedenis van gebieden waar (ook) namen en context veranderen en grenzen vloeibaar zijn. Waar tijd, plaats en context technieken, stijlen, ontwerpen en materiaal informeren en beïnvloeden. Foto’s of video doen het alleen onrecht dit kan je alleen maar goed ervaren door het echt in persoon te zien!
Na al dat moois, vind ik alsnog de Harlem Renaissance tentoonstelling die meer specifiek het dagelijks leven van voor WOII van de zwarte en queer bevolking in Harlem naast werken over dagelijks leven in de diaspora laat zien. Een toffe verbinding waar de Black Archives in Amsterdam zich ook al jaren mee bezig houdt o.a. met onderzoek naar Otto en Hermien Huiswoud en hun connecties en het (mede) samenstellen van onderdelen in verschillende tentoonstellingen in o.a. Stedelijk Museum Amsterdam, Sonsbeek, maar ook internationaal bijv. in Documentafifteen.
De tentoonstelling in het MET laat werken zien van o.a. Aaron Douglas, Jacob Lawrence, Romare Bearden, Elizabeth Catlettt, James Van Der Zee en Laura Wheeler Waring. Er zijn portretten van bekende figuren uit die tijd o.a. Langston Hughes, Zora Neale Hurston en Alain Locke. Vanuit de diaspora zijn werken van Matisse, Picasso, Munch en ook werk uit Nederland met een portret van Anton de Kom, en werk van Nola Hatterman en Kees van Dongen. Er zijn verschillende stijlen te zien maar alle werken zijn figuratie en veelal veelkleurig valt me (ook) hier weer op.
Johnson Archibald
Romare Bearden
Nola Hatterman
Langston Hughes Jacob Lawrence
Kees van Dongen
Jacob Lawrence
Dubois
Laura Wheeler Elizabeth Catlett
Anton de Kom
The Harlem Renaissance t/m 28 Juli
Metropolitan Museum of Art (MET)
1000 Fifth Avenue (Museum Mile), Manhattan, NY10028
W: metmuseum.org/exhibitions/the-harlem-renaissance-and-transatlantic-modernism
Leave a Reply